Zweden stond al heel lang op mijn bucketlist. Ik heb een aantal jaar geleden gewerkt voor een reispecialisten organisatie en door de passie van de Scandinavie specialisten voor hun bestemmingen is mijn enthousiasme voor deze regio gegroeid. In 2015 “deden” we al Denemarken en Noorwegen hebben we mogen ervaren tijdens een cruise ter gelegenheid van het 40-jarig huwelijk van mijn ouders. Dus inmiddels stond Zweden bovenaan.
Zweden stond voor mij voor elanden, oneindige naaldbossen, bosbessenplukken en vooral een rood huisje met witte kozijnen aan een meer met een steiger waar de kinderen eindeloos het water in plonsen of lekker rommelen met een bootje of een surfplank. Dus moest ik, besloot ikzelf, wachten tot de kinderen helemaal “waterproof” zijn. Inmiddels hebben ze beiden hun C-diploma dus kon Zweden ingepland worden. Mijn man reageerde minder enthousiast, maar toen ik hem de linkjes stuurde met de kitesurfspots, was hij om.
We begonnen onze reis in het schiereiland Falsterbro wat niet alleen vlakbij de aankomsthaven van de ferry lag, maar ook een prima kiteplek moest zijn. Witte stranden en kitesurfen. Je bedenkt het niet bij Zweden. Maar we vonden het, net als een leuk havenplaatsje met hippe strandtent waar je lekker kunt borrelen met een flamkugen. We vervolgden onze reis via een idyllisch eiland in het Ivösjönmeer naar Öland, het –volgens de Zweden- exotische eiland. Ook hier was uiteraard een goede kitespot en hebben we genoten van de zon en de zee. Via Vimmerby en Jonkopping eindigden wij aan de westkust van Zweden in Apelviken. Dit is hét surfparadijs aan de Zweedse kust, ongeveer een uur rijden onder Götenborg. Hier werden we echt allebei blij van. Denk: retrobusjes, chille beachbars en longboards op de straten. Natuurlijk waaide het er flink, maar het was heerlijk om te wandelen en vliegeren op het lange witte strand om vervolgens en een lekkere latte te drinken bij het relaxte duinrestaurant &Olles (waar je overigens ook heerlijke burgers of garnalensandwiches kunt scoren).
Natuurlijk hebben we de elanden en het kampvuur ook afgetikt en hebben we op meerdere plekken genoten van de kristalheldere meren mét steigers en bootjes. Maar het chille dorpje Apelviken heeft wel het meest ons hart gestolen.