Je kunt mij het best typeren met de term ‘Wanderlust’. Ik ben een reiziger, constant op zoek naar nieuwe culturen, nieuwe omgevingen, ontdekkingen. Als kind van twee reisagenten werd ik natuurlijk al de wereld rond genomen. Mijn eerste vliegreis was toen ik twee jaar oud was (en dat in de jaren zeventig) en samen met mijn ouders reisde ik van Ierland tot Maleisië en van Sri Lanka tot de Griekse Eilanden.
Dat werd in mijn studententijd niet anders. Ik lifte door Frankrijk en Italië. Bezocht alle grote steden in Europa en nadat ik mijn eerste geld had verdiend, verliet ik huis en haard voor een wereldreis naar Australië, Nieuw Zeeland en Indonesië.
En toen kwamen er kinderen. Veel vrienden om mij heen verruilde het vliegtuig voor de tent en de stedentrip voor een weekendje Center Parcs. Niets mis mee, maar met mijn Wanderlust werd ik onrustig van lang thuis zitten. Onze eerste vakantie met kind was met baby Willem van 10 weken naar Paros. Een idyllisch eilandje in Griekenland, alleen bereikbaar per ferry. Best een avontuur maar met de rugdrager werd het een heerlijke reis. De volgende trip was Sardinië. Ook geen standaard trip en ik moet toegeven dat de maag van Willem niet bestendig was tegen de bergachtige slingerwegen. Veel uitstapjes hebben we niet gemaakt.
En toen kwam baby Pien en gingen we naar Thailand. En dat was fantastisch. De inmiddels twee jaar oude Willen genoot van de prachtige tempels en de enorme gastvrijheid van de Thai ontzorgen je, koken alles wat je maar vraagt en het werd dus een zeer geslaagde trip. Inmiddels zijn de kinderen 7 en 8 en zijn er vele reizen gevolgd.
Als je hun vraagt naar de mooiste vakantie, is dat Marokko. We reisden met eigen auto van Marrakech naar het groene binnenland en via de kust weer terug naar de stad. De medina, de oase maar ook onze Ballontocht boven het Atlasgebergte heeft heel veel indruk gemaakt.
Dus Wanderlust en kinderen?
Dat gaat prima samen.